استقامت
جاده تاب آوری (APA)
انجمن روانشناسی آمریکا (2014) تاب
آوری را به عنوان فرآیند سازگاری خوب در مواجهه با ناملایمات، تروما، تراژدی، تهدیدها
یا منابع مهم استرس - مانند مشکلات خانوادگی و روابط، مشکلات جدی سلامتی یا محیط
کار و استرس های مالی تعریف می کند. به عبارت دیگر، "بازگشت" از تجربیات
دشوار. تاب آوری یک ویژگی نیست که مردم یا داشته باشند یا نداشته باشند.
https://www.lifehack.org/839694/strong-minded
این شامل رفتارها، افکار و اعمالی است
که می تواند در هر کسی آموخته و توسعه یابد.
تحقیقات نشان داده است که تابآوری
معمولی است، نه خارقالعاده و مردم معمولاً تابآوری نشان میدهند. نمونه بارز آن
واکنش بسیاری از آمریکایی ها به حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001 و تلاش افراد برای
بازسازی زندگی خود است.
طبق APA، انعطاف پذیر بودن به این معنا نیست که فرد سختی ها یا ناملایمات
را تجربه نمی کند. در واقع، میزان قابل توجهی از ناراحتی عاطفی در افرادی که با
مشکلات و آسیبهای روانی در زندگی خود دست و پنجه نرم کردهاند، رایج است.
عوامل تاب آوری
عوامل زیادی در ایجاد تاب آوری نقش
دارند، اما مطالعات نشان داده است که عامل اصلی داشتن روابط حمایتی در داخل و خارج
از خانواده است. روابطی که دلسوزانه، محبت آمیز هستند و باعث تشویق و اطمینان می
شوند، به پرورش انعطاف پذیری فرد کمک می کنند.
APA
چندین عامل اضافی را پیشنهاد می کند که با تاب آوری مرتبط هستند، از جمله:
ظرفیت ایجاد برنامه
های واقع بینانه و گام های عملی برای اجرای آن ها
خودبینی مثبت و
اعتماد به نفس در نقاط قوت و توانایی های شما
مهارت های ارتباطی و
حل مساله
توانایی مدیریت و تنظیم
احساسات و انگیزه های قوی.
همه اینها عواملی
هستند که افراد می توانند درون خودشان رشد دهند.
استراتژی های ایجاد
تاب آوری
زمانی که صحبت از توسعه تاب آوری به میان می آید، استراتژی ها بین هر فرد متفاوت خواهد بود. همه ما نسبت به رویداده ای آسیب زا و استرس زای زندگی واکنش متفاوتی نشان می دهیم، بنابراین رویکردی که برای یک فرد خوب عمل کند ممکن است برای فرد دیگر جواب ندهد. به عنوان مثال، برخی تغییرات در نحوه ارتباط فرد با احساسات و مقابله با ناملایمات ممکن است تفاوت های فرهنگی و غیره را منعکس کند.
Comments
Post a Comment